การพัฒนาซอฟต์แวร์
การพัฒนาซอฟต์แวร์ เป็นกระบวนการผลิตซอฟต์แวร์ (Software Process) เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ใช้ องค์กร หน่วยงาน ได้อย่างเป็นระบบตามรูปแบบของการพัฒนาซอฟต์แวร์ การพัฒนาซอฟต์แวร์เชิงอุตสาหกรรม โดยการนำคอมโพเนนต์หรือซอฟต์แวร์กลับมาใช้และปรับแต่งให้เขากับซอฟต์แวร์ใหม่ เป็นวิธีการพัฒนาที่รวดเร็ว รองรับการเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจ ต้องใช้ความสามารถและความเชี่ยวชาญในการพัฒนาให้ได้มาตรฐานตามเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลง สามารถควบคุมขั้นตอนและวิธีการได้ตามที่กำหนด เป็นการลดความซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากข้อกำหนดที่ต้องการระหว่างผู้พัฒนากับองค์กรที่ต้องการขับเคลื่อนธุรกิจด้วยซอฟต์แวร์หรือระบบสารสนเทศต่อไปได้
วิวัฒนาการของการพัฒนาแอปพลิเคชัน
การพัฒนาแอปพลิเคชันเพื่อให้เกิดผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพ ซึ่งเปลี่ยนแปลงตามเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ รวมถึงรองรับการประยุกต์กับการดำเนินการทางธุรกิจที่เปลี่ยนแปลงไปตามพฤติกรรมของผู้บริโภค มีการแยกส่วนประกอบของระบบโดยอาศัยแนวคิดเชิงคอมโพเนนต์ ผ่านการพัฒนาเชิงวัตถุ ที่ใช้ส่วนเชื่อมต่อทั้งด้านฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์เข้ามาช่วยภายในองค์กรและการเชื่อมโยงกับองค์กรภายนอกได้ การเปลี่ยนแปลงกระบวนการผลิตและบริหารจัดการพัฒนาซอฟต์แวร์ที่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นไปตามความต้องการ
แอปพลิเคชันขององค์กรในยุคอินเทอร์เน็ต
แอปพลิเคชันบนมือถือเป็นสิ่งที่เราเริ่มคุ้นเคยและใช้งานกันตั้งแต่ใช้งาน 3G ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้นเพราะสามารถนำมาใช้ตอบสนองต่อการใช้งานในหลายรูปแบบ การใช้งานอินเทอร์เน็ตที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เร็วขึ้น แอปพลิเคชันขององค์กรจึงออกแบบและพัฒนารวมกับการใช้งานเครือข่ายอินเทอร์เน็ต โดยการใช้ผ่านออบเจ็กต์ตามมาตรฐานที่ให้สามารถใช้งานผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ต เทคโนโลยีในการรวมแอปพลิเคชันขององค์กร
พื้นฐานการพัฒนาคอมโพเนนต์
การสร้างคอมโพเนนต์ เพื่อใช้เป็นส่วนประกอบที่เป็นมาตรฐานซอฟต์แวร์ ด้วยวิธีวิศวกรรมซอฟต์แวร์เชิงคอมโพเนนต์ (CBSE) หรือ การพัฒนาซอฟต์แวร์เชิงคอมโพเนนต์ (CBD) เน้นการแยกส่วนย่อยหรือฟังก์ชันการทำงานที่ครอบคลุมทั้งซอฟต์แวร์ ชิ้นส่วนแต่ละชิ้นเรียกว่า “คอมโพเนนต์” ทำให้นำกลับมาใช้ใหม่ได้ โดยการต่อประสานเข้ากับอินเตอร์เฟซที่กำหนดไว้ได้ ช่วยลดขั้นตอนการพัฒนา และแยกความซับซ้อนของการเปลี่ยนแปลง พัฒนาแต่ละชิ้นให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
การพัฒนาคอมโพเนนต์ในเชิงลึก
การพัฒนาคอมโพเนนต์จำเป็นต้องเข้าใจคอมโพเนนต์อย่างละเอียด โดยการจัดทำข้อกำหนดของแต่ละชิ้นส่วน แนวทางการใช้งานคอมโพเนนต์หรือบริการมาใช้ซ้ำได้ คอมโพเนนต์สามารถประกอบเข้ากับส่วนอื่น ๆ ได้ และอธิบายถึงคอมโพเนนต์และวิธีการทำงานเมื่อถูกเรียกใช้ ซึ่งโปรแกรมเมอร์หรือนักออกแบบต้องทำให้เกิดผลลัพธ์ (implementation) ขึ้นอยู่กับ มุมมองแพ็กเกจ (Packaging perspective) มุมมองการให้บริการ (Service perspective) และมุมมองความสมบูรณ์และถูกต้อง (Integrity perspective) ที่ช่วยให้ทำงานร่วมกันได้
มาตรฐานและเทคโนโลยีในการพัฒนาเชิงคอมโพเนนต์
ในการออกแบบซอฟต์แวร์ที่ซับซ้อนและการบริหารโครงการให้สำเร็จด้วยจำนวนเงินที่เหมาะสม เกิดจากความพยายามทำกิจกรรมที่หลากหลายให้สมดุลระหว่างองค์ประกอบต่าง ๆ ที่เป็นกุญแจสู่ความสำเร็จ ซึ่งแต่ละคนมีบทบาทสำคัญในการทำงาน ต้องอาศัยมาตรฐานและเทคโนโลยีมาพัฒนาซอฟต์แวร์ โดยการนำคอมโพเนนต์มาประสานกัน ประยุกต์ใช้เทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพ และลดช่องว่างการทำงานในองค์กร ด้วยการวิเคราะห์และออกแบบเชิงวัตถุด้วยยูเอ็มแอล เพื่อช่วยให้เข้าใจองค์ประกอบและโครงสร้างของซอฟต์แวร์ที่ต้องการพัฒนาร่วมกันก่อนการพัฒนาซอฟต์แวร์ที่ใช้ได้อย่างเหมาะสม ตัวอย่างเช่น การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้วย Cloud ดังภาพ
แนวทางในการสร้างแบบจำลองเชิงคอมโพเนนต์
การสร้างแบบจำลองด้วยแนวคิดเชิงคอมโพเนนต์ ซึ่งวงจรของการพัฒนาส่วนประกอบเชิงคอมโพเนนต์ เน้นการออกแบบในการเชื่อมต่อโครงสร้างของเทคโนโลยีเชิงคอมโพเนนต์ เป็นวิธีการทางเทคนิค กระบวนการพัฒนาและการวิเคราะห์พฤติกรรมของแต่ละระบบ ที่ใช้เป็นองค์ประกอบและสถาปัตยกรรมที่เหมาะสมสำหรับแอปพลิเคชัน การสร้างแบบจำลอง ที่ช่วยให้เข้าใจองค์ประกอบที่ใช้แก้ปัญหาระดับองค์กร จึงต้องอธิบายขั้นตอนและเทคนิคการสร้างแบบจำลอง เพื่อเปรียบเทียบเทคนิคการจำลองแนวคิดและการจัดเตรียมโซลูชันที่เหมาะสม เป็นการพัฒนาแอปพลิเคชันด้วยการนำออบเจ็กต์ที่ทำงานร่วมกันของแต่ละส่วนที่ต่อประสานกันด้วยแบบจำลอง
แผนภาพประกอบการใช้คอมโพเนนต์
การใช้คอมโพเนนต์เป็นส่วนประกอบสำหรับโซลูชันที่ใช้ในซอฟต์แวร์จำนวนมาก การสร้างแบบจำลองและการใช้แอปพลิเคชันที่มีส่วนประกอบใหม่ ๆ ด้วยการนำเสนอสิ่งที่เป็นรูปธรรมได้ดียิ่งขึ้น เป็นการอธิบายแนวทางการนำองค์ประกอบไปใช้จัดเรียง สับเปลี่ยน ซึ่งสามารถทำได้หลายวิธี และตรงตามความต้องการอย่างเหมาะสม โดยรายละเอียดและวิธีการทั้งหมดที่ใช้ส่วนประกอบต่าง ๆ ประกอบด้วยการเข้าใจบริบท การตรวจสอบสถาปัตยกรรมที่นำมาใช้งาน และการจัดเตรียมแนวทางแก้ไขและดำเนินการที่เหมาะสม ดังตัวอย่างสถาปัตยกรรมแอนดรอยด์ที่ช่วยให้การพัฒนาแอปพลิเคชันทำได้ง่ายขึ้น
ข้อกำหนดทางธุรกิจในยุคดิจิตอล
การจัดทำข้อกำหนดที่ธุรกิจด้านเทคโนโลยีสารสนเทศขององค์กรส่วนใหญ่ใช้งาน ถือเป็นแรงกดดันทางธุรกิจที่หลากหลายยิ่งขึ้น เพื่อนำเสนอโซลูชันที่สะดวกและรวดเร็วยิ่งขึ้น นอกจากโซลูชันเหล่านี้จะต้องมีความยืดหยุ่นในการเปลี่ยนแปลงการดำเนินงานทางธุรกิจแล้ว การเปลี่ยนแปลงทางด้านแพลตฟอร์มของฮาร์ดแวร์ที่พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว และซอฟต์แวร์รวมถึงสิ่้งที่สนใจด้านธุรกิจที่อยู่ระหว่างการควบรวมกิจการและการปรับโครงสร้างต่าง ๆ ของทรัพยากรในยุคไอที จึงมีการเพิ่มความต้องการที่ตอบสนองในโซลูชันต่าง ๆ เพิ่มขึ้นมากมาย จึงต้องมีการจัดการการเปลี่ยนแปลง เพิ่มมูลค่าขององค์กร การสร้างความเจริญเติบโตบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์และออนไลน์
เทคโนโลยีที่ตอบสนองการให้บริการและโซลูชัน
การพัฒนาส่วนการให้บริการและโซลูชันด้วยเทคโนโยลีต่าง ๆ ที่มีผ่านโครงสร้างพื้นฐานและแพลตฟอร์ม โดยมีกิจกรรมมาตรฐาน เครื่องมือที่ใช้กำหนดทิศทางการปฏิบัติงานและทิศทางในอนาคต ซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วมากขึ้น ปัญหาทางธุรกิจที่ต้องการแก้ไขอย่างถูกต้อง ด้วยการนำเครื่องมือและเทคโนโลยีที่เหมาะสมมาใช้กับผลิตภัณฑ์และการใช้เทคนิคที่ดีทำให้เกิดมาตรฐาน ถือเป็นกลไกในการเลือกคอมโพเนนต์ที่ให้บริการได้ดีขึ้น จึงเห็นได้จากการสร้างแบบจำลองในการนำเทคโนโลยีที่ต่างกัน มาใช้ร่วมกันให้เกิดประโยชน์ได้อย่างรวดเร็ว
